Właściwie Bolesław Lesman (1877-1937), polski poeta, eseista, jeden z najwybitniejszych prozaików polskich XX w. Rodzice poety - Józef Lesman i Emma z Sunderlandów należeli do inteligencji pochodzenia żydowskiego.
W latach szkolnych Leśmian przebywał w Kijowie, gdzie ukończył gimnazjum
klasyczne i wydział prawa Uniwersytetu Świętego Kazimierza. Około roku 1901 Leśmian przebywał już w Warszawie, w roku 1903 wyruszył w podróż artystyczną przez Niemcy do Francji, do roku 1906 przebywał w Paryżu. Tutaj ożenił się z malarką - Zofią Chylińską, z którą miał dwie córki: Marię Ludwikę i Wandę.
Debiutował w prasie pod koniec XIX w. Od 1901 współpracownik czasopisma Chimera. Początkowo pisywał również wiersze w języku rosyjskim. Związany z modernizmem, już w pierwszym zbiorze Sad rozstajny (1912) zaprezentował własną oryginalną poetykę, filozoficzną i pełną niezwykłej wyobraźni, ze skłonnością do symbolizmu. Pierwszy tomik nie wzbudził większego zainteresowania
czytelników ani krytyki literackiej.
W okresie poprzedzającym wybuch pierwszej wojny światowej Leśmian przygotowuje oryginalne opracowania legend wschodnich, zebranych w tomie Klechdy sezamowe (1913), opracowuje Przygody Sindbada Żeglarza, tłumaczy Opowieści nadzwyczajne Edgara Allana Poe.
W Hrubieszowie Leśmian przygotowuje do druku ostatecznie Łąkę (1920), w Zamościu przygotowuje następny zbiór wierszy - Napój cienisty, który zostanie wydany w roku 1936.
Leśmian umiera na serce w Warszawie 7 listopada 1937 roku. Utwory wydane pośmiertnie, zebrane w tomie pt. Dziejba leśna definitywnie już utrwaliły opinię o wyjątkowości tej poezji na terenie literatury polskiej.
.:: top ::.
Copyright lesmian.kulturalna.com
Wydawca: Olsztyńskie Towarzystwo Inicjatyw Kulturalnych - Kulturalna Polska współpraca • autorzy • kontakt